Ben jij ook altijd zo moe? Ik ben heus niet de enige. Je hoort het vaker dan je lief is. Mensen denken dat ze energie te kort hebben. Is dat zo? Of is het eerder zo dat ze meer energie uitgeven dan ze eigenlijk hebben. We leven in een veeleisende maatschappij.
- We hebben fulltime jobs – en fulltime is vaak vele uren meer dan de 38 uur van het contract,
- we hebben kinderen met hun eigen behoeften en activiteiten – en we willen goede ouders zijn,
- we hebben een tuin en huishouden – en dat moet perfect in orde zijn voordat we s’avonds op de sofa ploffen,
- we hebben vrienden – en willen regelmatig leuke dingen met hen ondernemen,
- we hebben onze sport – want we willen toch ook fit blijven,
- we hebben nog enkele hobbies – en die willen we ook niet opgeven want daar hebben we toch zo’n deugd van.
En er zijn maar 24 uren op een dag.
Het leven is een cyclus van inspannen en ontspannen.
En daar zit het hem! Wij schrappen al te vaak de ontspanning om al die dingen te doen waarvan we denken dat we ze moeten doen. Ont-spanning. Dagdromen. Ja! Onproductief zijn! Je hersenen met rust laten. Dàt is namelijk de standaarmodus van de hersenen. Bekennende dagdromers weten dat hun hersenen regelmatig en onaangekondigd de concentratie uitschakelen om in die dagdroommodus over te gaan, die het nodig heeft.
Wat deed Newton in de boomgaard van zijn moeder toen hij daar een appel zag vallen? Of wat deed Archimedes in bad toen hij plots een wiskundige ingeving had?
Korte ontspanning van het tobben?
Ja, maar iedereen lijkt dat toch allemaal aan te kunnen. Waarom ik niet?
Er zijn mensen die vol energie schijnen te zijn en het allemaal perfect op een rijtje lijken te hebben. En er zijn mensen die altijd moe zijn. Is dat werkelijk zo? Het vergt moed om toe te geven dat het allemaal te veel is. Dat je meer ontspanning nodig hebt dan er tijd is. Veel mensen hebben het gewoon verleerd om te ontspannen. Ze kunnen het niet meer. De radio moet aan, een boek, een krant, de TV, mails en berichtjes checken, iemand bellen. Alles om de stilte, het niets te verdrijven.
Mensen zijn doodsbenouwd voor een ‘dood moment’. Het is een uitdaging geworden om 15 minuten niets te doen. Probeer het eens. En doe het regelmatig, elke dag – je zal zien hoe zalig dat kwartiertje niets doen is. Veel te snel voorbij.
Bedank je moeheid! Het is een signaal van je lichaam dat het evenwicht tussen inspannen en ontspannen er niet meer is. Het verplicht je om het even rustiger aan te doen. Om je broodnodige portie ontspanning te nemen. Het is van vitaal belang. Herzie je leven en zie wat echt moet en wat kan blijven liggen. Maar schrap je dagelijkse ontspanning niet. Want je zal op je reserveenergie draaien, de energie voor noodgevallen. Als die ook op is, gaat namelijk het licht uit: burnout – opgebrand. Letterlijk dus. En in dat soort niets wil je niet vallen!
Schrijf jezelf ontspanning voor. Mijn man kan het ook moeilijk alleen. Dus moet hij elke week op verplichte ontspanning op mijn behandeltafel voor een uurtje pure relaxatie. De stakker!